15 wartości które podnoszą jakość rodzinnego życia
1. Akceptacja
Oznacza ona przyjmowanie drugiego człowieka i tego, kim jest. Bezwarunkowa akceptacja wzmacnia poczucie wartości i pozytywne myślenie o samym sobie. Akceptować to przyjmować.
Akceptować to nie poprawiać, nie upominać, nie negować, nie lepić drugiego i siebie samego na kształt pewnych wyobrażeń czy oczekiwań. Akceptować to pozwolić drugiemu być tym, kim jest, czyli kimś innym niż my sami.
2. Miłość
Kiedy ostatni raz wyraziłeś miłość słowami? Kiedy powiedziałeś bliskiej osobie, jak ważna jest dla ciebie jej obecność? Miłość nie może być nagrodą lub jedynie corocznym wyznaniem walentynkowym. Warto, by stała się naszą codziennością, by każdy z domowników z całym przekonaniem mógł powiedzieć, że czuje się kochany.
3. Branie pod uwagę
Jeśli kogoś darzymy miłością, ważne jest dla nas jego zdanie. Co lubi, co chciałby wybrać, na co ma ochotę, a na co nie, na co się nie zgadza, bo miłość zakłada podmiotowe traktowanie. Pytamy o zdanie kolegę, przyjaciela, dlaczego mamy nie pytać swoich bliskich ? Bierzemy pod uwagę ich upodobania, przyzwyczajenia, by czuli się komfortowo. Branie pod uwagę każdego z członków rodziny i wspólne poszukiwanie satysfakcjonujących rozwiązań uczy otwartości i rozwija kreatywność. Prowadzi do budowania kultury opartej o dialog i zrozumienie.
4. Empatia
Ma niezwykłą moc. Wysłuchać kogoś bez oceniania, krytykowania, osądzania, pocieszania, doradzania. Pobyć z nim w tym, co przeżywa, posłuchać z poziomu serca, a nie głowy. Móc samemu doświadczyć empatycznego kontaktu – to bezcenne przeżycie. Trudno zdobyć się na empatię, gdy jesteśmy wzburzeni lub sami jej potrzebujemy. Niełatwo ją pielęgnować w pośpiechu i stresie.
5. Szacunek
Co oznacza szacunek wobec kogoś ?
• przyjąć jego odrębność i autonomię,
• respektować jego granice, czasem głośno i stanowczo prezentowane,
• cenić wolność wyboru,
• wspierać wyrażanie własnego zdania,
• chronić cielesność,
• przyjmować jego odmowę.
6. Wolność
Jesteśmy na nią mocno wyczuleni. W przestrzeni społeczno-politycznej wszelkie przejawy jej ograniczania budzą sprzeciwy i protesty.
Jak jest z wolnością w naszych czterech ścianach?
• Czy możesz wyprosić rodzeństwo, żeby pobyć samemu w pokoju?
• Czy masz przestrzeń na rozwijanie swojej pasji ?
• Czy masz prawo wybierać spotkania towarzyskie w ulubionym gronie?
Często rodzice w trosce o dzieci stawiają im pewne granice, stosują zakazy. Czy postępują słusznie ?
Pozwalanie na „wszystko” nie jest jednak możliwe, bo wolność nie jest samowolą . Wskazywanie dzieciom tej granicy i respektowanie ich wolności pozwala zachować równowagę między wolnością, samowolą i przymusem.
7. Styl komunikacji
Dobrze wiemy, że słowa mają moc – mogą leczyć lub ranić, wzmacniać lub podcinać skrzydła. Wybór stylu, w jakim rozmawiamy , w dużym stopniu wpływa na jakość naszego życia i atmosferę w domu. Trzeba rozmawiać szanując godność i podmiotowość rozmówcy. Słowa pełne łagodności i życzliwości są jak leczniczy balsam, gdy wracamy do domu po dniu pełnym trudnych emocji ; są jak orzeźwiająca woda, gdy usychamy z tęsknoty lub smutku; są jak koło ratunkowe, gdy dryfujemy po bezbrzeżu bólu, rozpaczy lub gniewu. Warto się uczyć właściwego stylu komunikacji.
8.Czułość
Nie zawsze musi mieć formę całusów i przytuleń. To może być ręka położona na ramieniu , to może być pogłaskanie po dłoni lub spojrzenie prosto w oczy. Jeden czuły gest czasem może wyrazić więcej niż wiele słów. Warto ją pielęgnować i szukać takich sposobów jej okazywania, by odpowiadały nam one na różnych etapach wspólnego życia.
9. Humor
Badania naukowe oraz obserwacja życia codziennego pokazują, że ludziom z poczuciem humoru żyje się po prostu łatwiej i przyjemniej. Ma on niezwykłe działanie: pomaga nabrać dystansu, dodaje otuchy, pomaga rozładować napiętą sytuację, wywołuje śmiech, a śmiech to zdrowie, odpręża i relaksuje.
10. Zabawa
Choć mistrzami w tej dziedzinie są dzieci pełne nieskrępowanej wyobraźni, nieograniczonej spontaniczności i energii, to zabawa korzystnie wpływa także na młodzież i dorosłych. Zabawa umacnia relację, pozostawia niezapomniane wspomnienia, pozwala zregenerować zasoby, nabrać lekkości i spontaniczności. Kiedy ostatni raz „ bawiłeś się „ z rodziną? Grałeś wspólnie w gry planszowe czy słowne ?
11. Odpoczynek
Niby taka oczywista rzecz, ale czy dajemy sobie i innym prawo do nicnierobienia? Czy akceptujemy taki stan u naszych bliskich? Czy przyjmujemy ze zrozumieniem, że mama dziś nie zrobi obiadu, nie uprasuje sterty prania, bo wybiera odpoczynek? Czy ciągle gonimy i do tej gonitwy zaprzęgamy wszystkich domowników? Czy umiemy odpoczywać?
12. Wkład w jakość życia
Każdy z członków rodziny ma zasoby, by przyczyniać się do wzbogacania życia. Każdy też tak, jak potrafi, na miarę własnych umiejętności i doświadczenia, powinien dawać. Naprawdę każdy. Może nie włączamy się w prace domowe, bo nam się nie chce albo tak długo byliśmy wyręczani, a nie włączani, że przyjęliśmy to za normę.
Niech nas nie zniechęcają niedokładnie zamieciona podłoga lub niedomyte owoce, przecież inaczej niż próbując nikt niczego się nigdy nie nauczył.
13. Uznanie
Warto też wyrażać nasze uznanie domownikom, mówiąc o tym, jak to, co zrobili, nas wsparło, pomogło nam, odciążyło, coś nam ułatwiło. Nie chodzi o chwalenie i wyrażanie zachwytu, ale o nazywanie i dostrzeganie tego, co dla nas robią inni.
14. Wdzięczność
Jest naturalną konsekwencją uznania. Dostrzegam troskę moich bliskich i moją własną wkładaną w jakość naszego życia, wyrażam uznanie, doceniam i jestem wdzięczny.
Przy praktykowaniu wdzięczności warto pamiętać o kilku rzeczach:
• nic nie jest dane raz na zawsze,
• to, co mam i czego doświadczam, jest darem, choćby było trudne,
• postrzeganie siebie i świata przez pryzmat braku, nie pozwala zobaczyć tego, co mam, kim jestem,
• wyrażanie wdzięczności wzmacnia więź,
• wdzięczność wyzwala poczucie szczęścia.
15. Życzliwość
Przypomina trochę wonny olejek codziennego życia. Życzliwe słowo, gest po trudnym dniu koją zagubione czasem serce dziecka i dorosłego. Życzliwość łagodzi, jest wyrazem miłości i troski, cierpliwości i łagodności.
Być może nie zawsze jesteśmy w stanie zatroszczyć się o wszystkie te wartości jednocześnie – to zupełnie naturalne. Każdego dnia domownicy mają inne zasoby. Szukajmy też tego, co jest charakterystyczne dla naszych rodzin: może to będzie świętowanie, może pewne rytuały, może wspólne pasje. Pamiętajmy, że choć większa odpowiedzialność za jakość wspólnego życia zawsze spoczywa na rodzicach, to jednak warto, aby wszyscy domownicy włączyli się w budowanie domowej atmosfery.
Anna Niewiarowska