Jak możesz zadbać o swój mózg? – Justyna Wojtkowska

Jak możesz zadbać o swój mózg?

O co można w życiu zadbać? O rzeczy? Dbaj o książki, więcej osób je przeczyta. Dbaj o buty, dłużej w nich pochodzisz. Dbaj o dom, a będzie przytulnym miejscem. To proste i dbałość o nie jest uzasadniona, a efekty widoczne. Nie trudno to zrozumieć.

Równie często słyszymy, że należy zadbać o siebie. Ale co to tak naprawdę oznacza? Czy wystarczy nam tylko dbałość fizyczna? Zadbane włosy, paznokcie? Dbanie to inaczej troska, interesowanie się, przywiązywanie uwagi, to również zajmowanie się czymś lub kimś. Dziś zajmiemy się mózgiem. Moja propozycja to godzina wychowawcza w duchu edukacji prozdrowotnej, z mózgiem w roli super bohatera. To zajęcia podczas których stawiamy następujące pytania:

JAK MOŻNA ZADBAĆ O SWÓJ MÓZG?

JAK UCZYĆ SIĘ SKUTECZNIE?

JAK DZIAŁA KONCENTRACJA I PAMIĘĆ?

CO POMAGA, A CO PRZESZKADZA W UCZENIU SIĘ?

  1. Przemyśl jedną dobrą radę z plakatu. Zadanie polega na znalezieniu informacji , dowodów na potwierdzenie tej tezy. Możesz również wyszukać kontrargument i spróbować podważyć dane twierdzenie. Ważne podczas Twojej pracy jest wyszukiwanie i selekcjonowanie informacji.
  2. Jako podsumowanie i dla wprowadzenia odrobiny humoru proponuję  Ci krótką animację, w której mózg występuje w roli „kierownika” naszego życia, toczącego odwieczny spór z sercem. https://youtu.be/u-radLHmpQIPrzemyśl, co Ci pomaga, a co przeszkadza w uczeniu się? Zastanów się nad tak postawionym pytaniem. Ogranicz czas na tę refleksję do 5 minut. To dobry sposób, na autorefleksję, na samoobserwację, na zastanowienie się. Mimo, że różnimy się od siebie pod wieloma względami, mamy różne modele pracy i nauki, to i tak pewne elementy są wspólne.Na koniec sięgnijmy jeszcze po słowa specjalisty, wybitnego znawcy mózgu:

    „Te neurony, które pozostają, wykorzystujemy. Ich pełne wykorzystanie możliwe jest dzięki bardzo ważnej charakterystyce mózgu — plastyczności, którą definiujemy jako zdolność mózgu do przekształcania fi­zycznej struktury połączeń w odpowiedzi na warunki zewnętrzne. Ta plastycz­ność wzrasta, kiedy neurony zmuszane są do wysiłku, a spada, gdy neurony pozostają bezczynne. I dlatego osoba, która nie pracuje intelektualnie, nazwij­my to, głupieje i na odwrót. Tu można odnieść się do mądrości Talmudu babilońskiego, który mówi, że „na starość głupi głupieją, a mądrzy mądrzeją”. To przecież jasno widać również we współczesnym świecie.”

    źródło:kreatywna pedagogika.pl

Oprac. Justyna Wojtkowska

Ten wpis został opublikowany w kategorii Aktualności. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.